روز به روز افراد بیشتری به جنایات قاچاق انسان در کازینوهای کامبوج شهادت می دهند.ده ها نفر به تازگی رودخانه را از کامبوج تا ویتنام شنا کرده اند و به مرزبانان گفته اند که مانند برده ها زندگی می کنند.
بر اساس گزارش روزنامه اینترنتی وی ان اکسپرس، نیروهای مرزی ویتنام در استان آن جیانگ با 40 نفر در حال عبور از رودخانه بین دی مواجه شدند.آنها اقدام به فرار دسته جمعی از یک کازینو در کامبوج کردند و در آنجا بازداشت شدند.
برخی از کسانی که گشت مرزی با آنها مواجه شد با حقایق سخت تربیت شدند. چهل با موفقیت فرار کردند، در حالی که دو نفر شکست خوردند. یکی غرق شد و دیگری توسط صاحب کازینو گرفتار شد.
کازینو فاسد کامبوج
سی و پنج مرد و پنج زن در ساحل شنا کردند و از مرزبانان ویتنامی کمک خواستند.آنها باید از رودخانه ای می گذشتند که در باریک ترین آن بیش از 35 متر (5 فوت) بود.
در گفتگو با پلیس، آزادی خواهان گفتند که با وعده مشاغل پردرآمد به کامبوج رفته اند.در عوض، آنها شروع به کار در کازینوهای مختلف در منطقه کردند و حتی در بخش قمار آنلاین کازینو شروع به کار کردند.
اما به جای حقوق مناسب و زندگی بهتر، در وضعیت اسفباری قرار گرفت.مجبور به کار کردن ساعت های طولانی، بدون حقوق.در برخی موارد مجبور بودند 16 تا 20 ساعت بدون وقفه کار کنند.
این شهادت گزارش های قبلی کامبوج را تایید می کند.عملیات غیرقانونی با استفاده از کار برده در حال افزایش است.این در حالی است که دولت قولی برای سرکوب آن نداده است.
در سال جاری تاکنون حدود 250 نفر از شرایط مشابه در کامبوج نجات یافته اند.آنها یا راهی برای عبور از مرز پیدا کردند، یا از گروه های داوطلب کمک گرفتند یا باج پرداخت کردند.
مبلغی که برای آزادی می پردازید متفاوت است. گاهی 1,000 تا 2,000 دلار، گاهی 1,000 تا 2,000 دلار.و در برخی موارد باید تا 3 دلار پرداخت کنید.
هیچ گزینه ای برای فرار وجود ندارد
با توجه به اینکه میانگین حقوق در ویتنام حدود 3,100 دلار در سال است، به سختی می توان چنین پولی را به دست آورد.بنابراین، کسانی که ربوده شده اند، برای پرداخت باج و به دست آوردن آزادی خود، همچنان رنج می برند.
اخیراً یک مرد هنگ کنگی در آن تله افتاد.او فکر می کرد که به دنبال شغلی با درآمد بالا در یک کازینو به کامبوج رفته است، اما خیلی زود متوجه شد که این یک کلاهبرداری است.
این جوان 22 ساله در اوایل سال جاری تبلیغی را در فیس بوک مشاهده کرد.کار ماهیانه 25,000 دلاری به علاوه پاداش یک کروپیر برای مقاومت بسیار وسوسه انگیز بود.
یک هفته بعد، او در پروازی از هنگ کنگ به کامبوج بود.وقتی به کازینو رسیدم، یک «نماینده کازینو» آمد تا من را برد و به زینتیاندی برد.مسئول کازینو آمد مرا برد و به دنیای جدید برد.سپس به دستور مسئول، پاسپورتم را تحویل دادم و به دور دنیای جدید نشان داده شدم.
این یک کافه سایبری است، نه یک کازینو.کافه های سایبری به جای کازینو، کامپیوتر به جای کنسول های بازی.این یک عمل رایج در کامبوج است.این شامل تظاهر به یک زن تلفنی برای اغوا کردن مردان به قمار آنلاین بود.
او تلاش کرد تا آنجا را ترک کند، اما زندانی گفت که باید 1 دلار بپردازد و تمام پولی را که برای آوردن او به کامبوج خرج کرده است، بازپرداخت کند.انجام این درخواست برایم غیرممکن بود زیرا حقوقم را پرداخت نمی کردم.در عوض، زمانی که کار نمی کرد، خود را در یک اتاق محافظت شده و قفل شده حبس کرد.
پایان خوش
در نهایت او موفق شد با مادرش در هنگ کنگ تماس بگیرد.سپس مادر با پلیس تماس گرفت. یک هفته بعد، مقامات کامبوج به این مرکز حمله کردند و همه قربانیان را آزاد کردند.
اما این استثناست نه قاعده.اگرچه حداقل 250 نفر آزاد شده اند، گزارش ها حاکی از آن است که هزاران نفر همچنان به عنوان برده در کازینوها و مراکز تماس غیرقانونی در سراسر کامبوج مشغول به کار هستند.
کشورهایی مانند ویتنام و چین هشدارهای خود را نسبت به کلاهبرداری افزایش داده اند.اما مجرمان همیشه ترفندهای جدیدی پیدا می کنند.اگر قول شغل پردرآمد را ندهید، از رابطه جنسی برای جذب قربانیان جدید استفاده خواهند کرد.در هر صورت، مشکل تنها با تقویت تلاش های کامبوج قابل حل است.
コ メ ン ト